Het was mijn vaste voornemen mijn geest te veranderen tijdens de Change Your Mind Day in het Oosterpark. In weerwil van mijn skepsis over alle Boeddhistische kermissen die zich dit seizoen aan ons opdringen, leek het me mateloos interessant eens te zien wie er komen en hoe ze het boeddhisme presenteren. En leerzaam bovendien.
Maar de wedstrijd van mijn zoon liep uit, en toen ben ik maar rechtstreeks naar een vriendin gegaan. Ze heeft een paradijselijk tuinhuis bij Sloterdijk, en zo belandde ik na twee koele biertjes in haar hof van Eden niet in het Ooster-, maar in het Westerpark (jaja, die zin was nog niet afgelopen na 'in haar hof van Eden'). Daar was het ‘rollende keuken festival’, allemaal eetbusjes met de leukste en lekkerste dingen. Waar de deelnemers in het Oosterpark nog maar eens een slinger gaven aan het rad van dood en wedergeboorte of het wiel van de dharma, gaven wij in het Westen ons over aan samsarische genoegens als het nuttigen van sangria in een mini-reuzenrad in de zon, waardoor ik nét geen hoogtevrees had (bedoel je door de sangria, de zon of het formaat rad?). Maak mij gek.
Soms kun je door te zweven op de vleugels van het leven afdrijven naar een op het oog verkeerde windrichting, maar toch goed terecht komen. Deze zin neme u met een flinke korrel zout, zweven op de vleugels van het leven, doe normaal zeg!
Per saldo heb ik dus het hele Change Your Mind gebeuren gemist. En kan ik daar ook geen leuk stukje over schrijven.
Wel een lekker dagje gehad.
Volgende keer drie vragen van mijn vriend uit Philadelphia, en drie antwoorden.
Maar de wedstrijd van mijn zoon liep uit, en toen ben ik maar rechtstreeks naar een vriendin gegaan. Ze heeft een paradijselijk tuinhuis bij Sloterdijk, en zo belandde ik na twee koele biertjes in haar hof van Eden niet in het Ooster-, maar in het Westerpark (jaja, die zin was nog niet afgelopen na 'in haar hof van Eden'). Daar was het ‘rollende keuken festival’, allemaal eetbusjes met de leukste en lekkerste dingen. Waar de deelnemers in het Oosterpark nog maar eens een slinger gaven aan het rad van dood en wedergeboorte of het wiel van de dharma, gaven wij in het Westen ons over aan samsarische genoegens als het nuttigen van sangria in een mini-reuzenrad in de zon, waardoor ik nét geen hoogtevrees had (bedoel je door de sangria, de zon of het formaat rad?). Maak mij gek.
Soms kun je door te zweven op de vleugels van het leven afdrijven naar een op het oog verkeerde windrichting, maar toch goed terecht komen. Deze zin neme u met een flinke korrel zout, zweven op de vleugels van het leven, doe normaal zeg!
Per saldo heb ik dus het hele Change Your Mind gebeuren gemist. En kan ik daar ook geen leuk stukje over schrijven.
Wel een lekker dagje gehad.
Volgende keer drie vragen van mijn vriend uit Philadelphia, en drie antwoorden.
RSS Feed
